Przedstawione niżej wiązanie jest jednym z typowych przykładów wiązań określanych mianem West bondage (czasem West shibari).
Charakterystycznym elementem takiego wiązania jest ułożenie za plecami ramion i ściągnięcie ku sobie łokci.

W wersji jaką tutaj prezentujemy zastosowano nietypowy sposób unieruchomienia nadgarstków – nie ma oplotu łączącego ze sobą oba nadgarstki, zostają one unieruchomione poprzez liny opasujące tułów.
To na co chcemy zwrócić szczególną uwagę to kwestia zagrożenia urazem nerwów w obszarze ponad łokciami.
Oplot ściągający do siebie łokcie musi być naciągnięty z pewną siłą. Pozwala to uzyskać pożądany efekt zablokowania łokci.
Jednakże liny silnie naciskające na ramiona tuż powyżej łokci naciskają na biegnące tam nerwy. Duża siła takiego nacisku i zablokowanie ramienia w takim położeniu grozi nawet bardzo poważnymi urazami.
Kolejne  objawy nadmiernego nacisku to zmiana koloru rąk poniżej oplotu,  drętwienie rąk, zmniejszenie temperatury skóry, upośledzenie wrażeń dotyku na przedramionach, przykurcze, i w ostateczności porażenie nerwów sterujących palcami i ramieniem.

Stopień swobodnego zbliżenia do siebie łokci jest bardzo różny, zależnie od elastyczności ramion wiązanej osoby. Niektórzy bez kłopotów ściągają ramiona aż do zetknięcia się łokci ze sobą, inni z trudem układają wyprostowane ramiona za plecami tak, aby nadgarstki zetknęły się ze sobą.
Możemy rekomendować taki sposób wykonania wiązania, że osoba wiązana sama, bez pomocy drugiej osoby, układa ramiona łokciami jak najbliżej do siebie i w takiej pozycji ramiona są oplatane, niezbyt mocno zaciskaną  liną ułożoną powyżej łokci. Trzeba pamiętać, że kolejne oploty wokół splotu lin na środku pleców będą zwiększały stopień zaciśnięcia lin na ramionach.
Niezależnie od tych środków ostrożności należy unikać pozostawiania takich więzów na dłużej, trzeba też uważnie obserwować pojawiające się (wspomniane wyżej) objawy nadmiernego nacisku i w razie ich wystąpienia niezwłocznie usunąć więzy.

Wykonanie wiązania przedstawia poniższy film: