Węzeł pętli Boola Boola (fotografia poniżej po prawej) jest przeznaczony do zastosowania jako talia do dużych obciążeń.
Zazwyczaj do utworzenia pseudo bloczka na talii z lin używa się oczka pętli powstałego przy wykonywaniu obejmy. Jest to rozwiązanie najprostsze, ale ma wadę polegającą na tym, że pod dużym obciążeniem oczko pętelki bardzo mocno się zaciska i zakleszcza linę prowadzoną przez takie oczko.
Na wspomnianej fotografii  strzałkami zaznaczono miejsca gdzie powstaje zacisk.
Tarcie bywa tak duże, że przesuwająca się szybko lina, szczególnie z włókien naturalnych, może ulec częściowemu przepaleniu. Tendencję tą zmniejsza znacznie zastosowanie węzła boola boola z charakterystycznym dla niego szerokim, niezaciskającym się na linie oczkiem pętli, tworzącej pseudo bloczek talii. Oczko to wskazuje strzałka na fotografii.

Sposób wykonania pętli boola boola pokazują poniższe fotografie.

Zaczynam owijanie ręki kładąc liny od góry

Owijam zamierzoną ilość oplotów

Koniec z pętlą – „roboczy” – kładę w poprzek oplotów

Przeciągam go z powrotem pod oplotami

Długim końcem lin tworzę pętlę

Od góry, w utworzoną pętlę wkładam koniec „roboczy” liny

Długi koniec lin układam nad „roboczym” końcem lin

Prowadzę do środka pętli „roboczy” koniec, owijając nim długie końce lin

Po zaciśnięci węzła i ułożeniu równo lin, otrzymuję gotowy węzeł

Koniec „roboczy” mogę owinąć wokół pętli pseudo bloczka, aby zabezpieczyć węzeł przed rozwiązaniem się

Jeśli zastosowaliśmy pętlę boola boola do wykonania tali i jest ona mocno obciążona, np. przy podwieszeniu, należy pamiętać, że węzeł nie jest zabezpieczony przed rozwiązaniem się poprzez przeciągnięcie liny przez oko pętli jak w innych rozwiązaniach. Zatem dla zwiększenia pewności węzła warto zastosować wykończenie wiązania pętli poprzez owinięcie końcem roboczym pseudo bloczka i zamknięcie w ten sposób całości wiązania

Całość wykonania pętli boola boola przedstawia poniższy film:

W ostatnich latach wiele osób zwracało uwagę, że węzeł boola boola ( hon musubi po japońsku i single column tie po angielsku) wykonywany w swej podstawowej wersji nie jest stabilny przy dużych obciążeniach. Zaproponowano kilka zmian w wykonaniu, które niwelowały tą wadę.
Poniżej jedno z ciekawszych rozwiązań problemu stabilności tego węzła, które miałem okazję zobaczyć na warsztatach prowadzonych przez Ren Yagami w berlińskim Schwelle7