Podwieszenia są tylko częścią technik shibari. Są to techniki bardzo efektowne, ale jednocześnie wymagające – pewnej odporności od osoby wiązanej i biegłości technicznej od osoby wiążącej. Duże znaczenie ma też dobranie do możliwości i rodzaju planowanych podwieszeń odpowiednich wiązań.  Popełniane błędy niosą znaczne ryzyko – między innymi ryzyko kontuzji układu nerwów. Niewłaściwe miejsce ułożenia lin, nieprawidłowe ich naprężenia zwiększają to ryzyko. Można się też spotkać z poglądem, że ryzykowne jest stosowanie takich wersji gote (takate kote) gdzie występują elementy o nazwie konnuki (cinch).

Trzy zamieszczone niżej filmy pokazują proponowane przeze mnie wersje gote, które w znacznym stopniu usuwają wspomniane zagrożenia.

W najmniej skomplikowanej wersji gote na dwie liny wiązanie można wykonać bardzo szybko (wersja bez oplotu pod biustem) i wystarczy to w zupełności do wiązań w parterze i półpodwieszeń. Wspomniany oplot pod biustem można też dodać już po wykonaniu wersji uproszczonej.
W wersji gote na trzy liny dolny oplot ramion może być wykonywany przez szybkie owinięcie ramion, a nie w formie hojo cuff, gdyż wykonywane potem węzły nodome (wadome) zastąpią pętle hojo cuffs w funkcji stabilizowania dolnych oplotów ramion.