Matanawa, obok takate kote, shinju, karady, jest jednym z podstawowych elementów tworzących tradycję starego japońskiego shibari.
Matanawa – w terminologii angielskiej: croth rope – oznacza takie wiązanie w którym liny przechodzą przez krocze, oddziałując na miejsca intymne.
W dosłownym tłumaczeniu  matanawa oznacza: „liny pomiędzy udami”  (mata = uda, pachwiny i nawa =lina).
Można też spotkać inną nazwę tego oplotu: sakura lub sakuranbo.
Słowo to tłumaczy się jako „wiśnia” i jest to nawiązanie do eufemistycznego określenia wyeksponowanych na kształt wiśni kobiecych intymnych fragmentów ciała.
Co ciekawe termin ten wykształcił się w praktyce zachodniego bondage i nie występuje we współczesnym języku japońskim.
Podobnie jak w przypadku lin prowadzonych  przez krocze  w karadzie jednym z zadań tych oplotów jest erotyczne stymulowanie znajdujących się w tym obszarze stref erogennych.
W wersji męskiej liny w kroczu są owijane dookoła nasady genitaliów.
Jeśli oploty są odpowiednia zaciśnięte w czasie poruszania się, a szczególnie przy zginaniu i prostowaniu tułowia, występuje silna stymulacja tych  fragmentów ciała.
Dość prosty oplot matanawy można wykonać w wielu wersjach różniących się sposobem prowadzenia lin w kroczu, zależnie od tego w jaki sposób i jakie elementy tej strefy ciała chcemy stymulować.
Oto przykłady kilku możliwości:

• liny prowadzone są centralnie przez środek krocza i dość mocno w nie wciśnięte
• liny prowadzone są w pachwinach i zaciskając się eksponują środek krocza
• połączenie obu powyższych sposobów poprzez poprowadzenie czterech lin – dwie środkiem krocza i dwie w pachwinach
• na linie wykonany jest węzeł (jeden lub więcej) i liny poprowadzone są środkiem krocza
• obok liny z węzłami występują liny poprowadzone w pachwinach, dodatkowo naciskające na te fragmenty ciała gdzie ułożony jest węzeł.

Matanawa jest też  wykorzystywana jako sposób przytrzymywania gadgetów typu dildo, itp.

Poniżej sposób wykonania matanawy. Najpierw wersja najprostsza.
Wykonujemy oplot w pasie i prowadzimy liny w dół, środkiem krocza. Od siły zaciśnięcia oplotu w pasie zależy kształt utworzonego wzoru matanawy.  Jeśli zaciśniemy silnie liny w pasie uzyskamy wzór przypominający literę „T”, jeśli oplot pozostawimy luźniejszy – uzyskamy kształt litery „Y”.
Wybór jest kwestią indywidualną i wyłącznie estetyczną.
Dla mnie bardziej atrakcyjny wydaje się kształt bioder wpisany w literę „Y”

Po przeprowadzeniu lin na plecy przeplatam je pod linami biegnącymi w pasie i tam wykonuję węzeł kończący całość wiązania

Można zakończyć na tym wykonanie matanawy, ale można też przejść do innej wersji – prowadzę liny z powrotem pomiędzy nogami na przód ciała, naciągając liny w dół aby napiąć je i uzyskać kształt „Y”

Prowadzę liny nie środkiem krocza, a w pachwinach i kieruję je do góry na oplot wykonany w pasie

Wykonuję tu węzeł kończący całość wiązania

Poniżej jeszcze inna wersja matanawy.
Zaczynam od oplotu w pasie, a na linie którą ułożę pomiędzy nogami wykonuję  węzeł

Wykonuję ten węzeł tak, aby znalazł się na linii centralnej krocza i w miejscu, które ma być stymulowane

Po przeprowadzeniu lin na plecy, przeplatam je pod oplotem w pasie i tam wykonuję węzeł kończący całość wiązania

Mogę zakończyć matanawę jak wyżej, ale mogę też wykonać inną jej wersję.
Prowadzę liny znów w kierunku przodu tułowia, układając je w pachwinach, w taki sposób, że obejmują one węzeł utworzony poprzednio na oplocie poprowadzonym środkiem krocza

Naciągam do góry liny biegnące przez krocze i przeplatam je pod oplotem w pasie

Wykonuję końcowy węzeł i oplot matanawy jest gotowy

Poniższy film pokazuje sposób wykonania tego wiązania.