Poprawna, nazwa tego wiązania to Gote shibari. Gdy nadgarstki są podciągnięte powyżej poziomu, to prawidłowa nazwa brzmi: ushiro takate kote shibari. Zwyczajowo jednak stosuje się nazwę takate kote dla poziomych i niższych ułożeń przedramion i skróconą wersję opuszczając słowo „ushiro” = z tyłu, tył. Nazwa angielska to „tie box”, polskiego odpowiednika jeszcze nie spotkałem. W literaturze często występuje forma jeszcze bardziej skrótowa – TK.
Dodatkowo uzupełnia się określenie informacją o rodzaju wersji, np. 2 TK – oznacza „Ushiro Takate Kote wersja na dwie liny” i odpowiednio 3 TK, oznacza wersję na trzy liny.
Dosłownie określenie to oznacza „skrępowane ramiona i ręce – z tyłu”.
Oczywiście występuje też wersja z ramionami z przodu, będzie to wtedy: Mae Takate Kote
Bez wątpienia jest to podstawowa konstrukcja wiązania ramion występująca w japońskim bondage.
Wykonywana jest ona w różnych odmianach, stosowana zarówno do podwieszeń jak i wszelkich innych wiązań.
Podstawowe cechy Gote shibari/takate kote shibari to:
Mechanizm unieruchomienia opiera się na ściągnięciu do siebie pionowo ułożonych ramion, tak, aby nie było możliwości wysunięcia nadgarstków z opasującego je oplotu.
To właśnie decyduje o skuteczności związania, a nie siła zaciśnięcia oplotu na nadgarstkach. Oplot powinien być dość luźny, aby uniknąć nadmiernego nacisku na nerwy u nasady nadgarstka.
Dodatkowo dla utrzymania przedramion w pozycji poziomej ( przedramiona pod kątem prostym do ramion ) stosuje się takie prowadzenie lin, aby oplot na nadgarstkach był podciągany w kierunku głowy.
Poniżej zamieszczony film przedstawia sposób wykonania tego wiązania: